വീണ്ടെടുക്കേണ്ടും കാലം

പലവട്ടം ആക്രമിക്കപ്പെട്ട
ഒരു ഗ്രാമമാണ് എന്റെ ഹൃദയം
നിരപരാധികൾ, നിരായുധർ, 
നിസ്സഹായർ
നിലവിളിയുടെ മരണോൽസവം

പേടിക്കരിമ്പടം മൂടിയ ദിക്കുകൾ
ഓടിക്കിതച്ചു മരിച്ച കിനാവുകൾ
ചോരയുറഞ്ഞ പകൽപ്പാടം ഓർമ്മയിൽ 
നേരിന്റെ കണ്ണ് കരിച്ച വിപത്തുകൾ

ഉണരുവാൻ പേടി
ഉറങ്ങുവാൻ പേടി
പറയുവാൻ പേടി
പഠിക്കുവാൻ പേടി
മരുതിന്റെ കൊമ്പിലെ കാറ്റനക്കത്തില്‍
മരണമുഴക്കങ്ങൾ കേൾക്കുന്ന പേടി. 

വിരൽമുട്ടു വാതിലിൽ കേട്ടു ഞെട്ടുന്നു
ശലഭം പറന്നാൽ വിരണ്ടുനോക്കുന്നു
കടലിരമ്പത്തിൽ കുടൽ കുരുങ്ങുന്നു
പുഴയിറക്കത്തിൽ കരൾ ദ്രവിക്കുന്നു

ഇഴയുവാൻ പേടി
നിരങ്ങുവാൻ പേടി
നടയിറങ്ങിച്ചെന്ന് നോക്കുവാൻ പേടി


പലവട്ടം ആക്രമിക്കപ്പെട്ട
ഒരു ഗ്രാമമാണ് എന്റെ ഹൃദയം 
സ്വപ്നവും സ്വസ്ഥതയും
തിരിച്ചു പിടിക്കണം. 
സ്നേഹവും വിശ്വാസവും 
വീണ്ടെടുക്കണം

ഭ്രാന്തുപിടിച്ചോ നിനക്കെന്നു വൃദ്ധൻ
ഭ്രാന്താണുഭേദം നമുക്കെന്ന് പുത്രൻ
മക്കൾ തണൽ തരാതോടിയെന്നമ്മ
ഓട്ടത്തിലും നൻമയേൽക്കുവാൻ നേർച്ച
തെറ്റുചെയ്യാതെ ഞാൻ ക്രൂശിതയായെ-
ന്നുച്ചിയിൽ കൈവെച്ച് തേങ്ങുന്നു കന്നി
കെട്ടഴിച്ചിട്ട മുടിയിൽ പുരട്ടാൻ
രക്തം തരുന്നതെന്നാണൊന്നൊരുത്തി
എന്നെയുപേക്ഷിച്ചു പോകരുതെന്ന്
കണ്ണീരിൽ മുങ്ങിയിടവഴിത്തെച്ചി
കുഞ്ഞിനെക്കൂടിയെടുക്കാതെയോടി
എങ്ങോട്ടുപോകുവാനെന്നു കിടാത്തി
പുസ്തകപ്പെട്ടിയും പെൻസിലുംകൂടി
കത്തിച്ചുവെന്നു കരഞ്ഞുകൊണ്ടുണ്ണി

എല്ലാം നശിച്ചു മഹാരോഗമാരി
പുണ്ണായ് പടർന്നുമിത്തീ നിറയ്ക്കുമ്പോൾ
അച്ഛൻ കടുന്തുടി കെട്ടിയുറഞ്ഞു
അഗ്നിവാക്കെന്റെ മുഖത്തേക്കെറിഞ്ഞു
പട്ടിയായ് വാലാട്ടി നക്കിത്തുടച്ച്
ശക്തിമന്ത്രങ്ങൾ മറക്കുന്നുവോ നീ? 
വീണ്ടെടുക്കെൻ ചുടുരക്തമേ തിൻമ-
തീണ്ടാത്ത വിങ്ങാത്ത നാട്ടിൻപുറത്തെ
നീയെൻ കരുത്തിൽ കുരുത്തവനെങ്കിൽ
തീയുണ്ടയേൽക്കാനിറങ്ങി നിൽക്കേണം
നീയുണ്ട ചോറിൻ വിയർപ്പാണു ഗ്രാമം
മാനം കവർന്നെടുക്കപ്പെട്ട പാവം

പലവട്ടം ആക്രമിക്കപ്പെട്ട
ഈഗ്രാമം എന്റെ ഹൃദയമാണ്
ഒളിച്ചോടിപ്പോയവന്റെ ഹൃദയം.